İçimizdeki Kaçıp Gitme İsteğini Alevlendirecek Film: INTO THE WILD

Öncelikle hoşgeldin, günaydın, tünaydın, iyi akşamlar ve iyi geceler,

Ben bir seyirlik (film) eleştirmeni değilim. Bu yüzden izninle, bu seyirliği (filmi) yorumlamıyacak, hissediceğim. Şimdi, bu yazıyı hala okumaya kararlıysan, sana bir müzik listesi önerim olacak. Şimdi, dinlemek için buraya tıkla.

Seyirliği (filmi) izmelemeyenler için kısaca bir özet geçiyim.

Genç bir beyfendi okuldan gayet başarılı mezun olmuş. Geçmişinde ve bugünün de yaşadığı aile sorunları ve okuduğu kitaplar ile adeta altın kafesteki bir kuş gibi, kafesten kaçmaya hazırlanmış. Yabana doğru yuvasını ve aşkını aramaya uçuyor. Doğaya…

Merhaba yol arkadaşım, Kendini ne kadar tanıyorsunun? Hayat, nefes almaktan ibaret mi? Neyiz biz. Hissettiğimiz kadar mı? Yaşıyoruz. Modern dünyanın ihtiyaçlarından o kadar nefret ediyorum ki, insan ah insan, bin yılların verdiği tecrübeye mi? inanmalı, yoksa salakça yeniden bir yol mu denemeli?… O yolu tekrardan yüründün mü? Her şeyi tecrübe edememe duygusu ne kötü, kalabalıklar içinde ki Y A L N I Z L I K en kötüsü de budur, herhalde.

Hayatta bir çok eylemi, rasgele yapma duygusu asıl bizin yani bilinçaltının istediği gibi yapmak mıdır? Düşünmeden öylece, gelişine yoksa bizi biz yapan ahlakımız mı? İnsanı, rasgele düşündüğünde diğer canlılardan ayıran özelliğinin İ R A D E si olduğunu düşünürüz. Peki iradeli bir varlık sadece mükemmeli mi yaratır. Yani bir sıçan tükenmez azmi sayesinde duvarı bile deliyorsa. Bizi iradeli yapan nedir? Bir andan duvarı delmekten vaz cayabilme özgürlüğü mü? Ö Z G Ü R L Ü K, neydi? “Özgürlük bir başkasının özgürlüğünün başladığı yerde biter”, bu söz özgürlükten ziyade ahlakın ve birlikte yaşama duygusunun bize getirdiği bir kalıp. İnsan yalnız da kalmak istemediği gibi toplum olmaktan da sıkılıyor, bunların karışımı olan toplum içindeki yalnızlıktan da korkuyor. Ne istiyoruz biz.

Nefes almak çok güzel,

Ama unutmamak lazım,

İnsanı doğduğunda ağlatanı,

O tazecik çiğerlerine dolan ilk havayı,

Ağlatır insanı hayat

Bunu bir ben değil,

Cem KARACA’da söyler.

Bu son olsun…

Kaynak : w-Turkiye.com